ای شب از رویای تو رنگین شده
سینه ام از عطر توام سنگین شده
ای به روی چشم من گسترده خویش
شادیم بخشیده از اندوه بیش
همچو بارانی که شوید جسم خاک
هستیم زآلودگی ها کرده پاک
ای تپش های تن سوزان من
آتشی در سایه مژگان من
ای ز گندمزارها سرشارتر
ای ز زرین شاخه ها پربارتر
ای در بگشوده بر خورشیدها
در هجوم ظلمت تردیدها
ای دوچشمانت چمنزاران من
داغ چشمت خورده بر چشمان من
بیش از اینت گر که در خود داشتم
هر کسی را تو نمی انگاشتم
فروغ فرخزاد
خان ننه ، هایاندا قالدین ( خان ننه ، کجا ماندی )
بئله باشیوا دولانیم ( الهی دور سرت بگردم )
نئجه من سنی ایتیردیم ! ( افسوس که ترا گم کردم ! )
دا سنین تایین تاپیلماز ( نظیر تو پیدا نمیشود )
...
سن اؤلن گون ، عمه گلدی ( وقتی تو مردی ، عمه آمد )
منی گه تدی آیری کنده ( مرا به دهی دیگر آورد )
من اوشاق ، نه آنلایایدیم ؟ ( من بچه ، از کجا می فهمیدم ؟ )
باشیمی قاتیب اوشاقلار ( بچه ها سرم را گرم کردند )
نئچه گون من اوردا قالدیم ( چند روزی آنجا ماندم )
...
قاییدیب گلنده ، باخدیم ( وقتی برگشتم ، دیدم )
یئریوی ییغیشدیریبلار ( رختخوابت را جمع کرده اند )
نه اؤزون ، و نه یئرین وار ( نه خودت ، نه رختخوابت ، سرجایشان نیشتند )
« هانی خان ننه م ؟ » سوروشدوم ( پرسیدم : خان ننه ام کو ؟ )
دئدیلر کی : خان ننه نی ( جواب دادند : خان ننه را )
آپاریبلا کربلایه ( به کربلا برده اند )
کی شفاسین اوردان آلسین ( تا شفایش را از آنجا بگیرد )
سفری اوزون سفردیر ( سفری دراز در پیش دارد )
بیرایکی ایل چکر گلینجه ( یکی دو سال طول می کشد تا برگردد )
...
نئجه آغلارام یانیخلی ( چنان گریه جگر سوز می کردم )
نئچه گون ائله چیغیردیم ( چند روزی فریاد کشیدم )
کی سه سیم ، سینم توتولدو ( که صدا و سینه ام گرفت )
...
او ، من اولماسام یانیندا ( وقتی من پیشش نباشم ، او )
اؤزی هئچ یئره گئده نمه ز ( به هیچ کجا نمی تواند برود )
بو سفر نولوبدو ، من سیز ( چه شده که به این سفر )
اؤزو تک قویوب گئدیبدیر ؟ ( خودش تنهائی گذاشته و رفته )
...
هامیدان آجیق ائده ر کن ( در حالی که از همه قهر بودم )
هامییا آجیقلی باخدیم ( به همه اخم و تخم کردم )
سونرا باشلادیم کی : منده ( بعد شروع کردم که : من هم )
گئدیره م اونون دالینجا ( به دنبال او می روم )
...
دئدیلر : سنین کی تئزدیر ( گفتند : سفر تو زود است )
امامین مزاری اوسته ( بر مزار امام )
اوشاغی آپارماق اولماز ( نمی توان بچه برد )
سن اوخی ، قرآنی تئز چیخ ( تو قرآن را بخوان و تمامش کن )
سن اونی چیخینجا بلکی ( تا تو تمامش کنی ، شاید )
گله خان ننه سفردن ( خان ننه از سفر بازگردد )
...
ته له سیک روانلاماقدا ( با عجله در حال ازبرکردن )
اوخویوب قرآنی چیخدیم ( قرآن را خواندم و تمام کردم )
کی یازیم سنه : گل ایندی ( که برایت بنویسم : حالا برگرد )
داها چیخمیشام قرآنی ( دیگر قرآن را تمام کردم )
منه سوقت آل گلنده ( وقتی برمی گردی ، برایم سوقاتی بیاور )
آما هر کاغاذ یازاندا ( اما هر وقت که نامه می نوشتم )
آقامین گؤزو دولاردی ( چشمان پدرم از اشک پر می شد )
سنده کی گلیب چیخمادین ( تو هم که برنگشتی )
نئچه ایل بو اینتظارلا ( چند سال با این انتظار )
گونی ، هفته نی سایاردیم ( روز و هفته را می شمردم )
تا یاواش – یاواش گؤز آچدیم ( تا به تدریج چشم باز کردم )
آنلادیم کی ، سن اؤلوبسن ! ( فهمیدم که مرده ای )
...
بیله بیلمییه هنوزدا ( بفهمی و نفهمی هنوزهم )
اوره گیمده بیر ایتیک وار ( در دلم گمشده ای هست )
گؤزوم آختارار همیشه ( همیشه چشمانم او را جستجو میکنند )
نه یاماندی بو ایتیکلر ( چه سختند این گمشده ها )
...
خان ننه جانیم ، نولیدی ( خان ننه جانم ، چه می شد )
سنی بیرده من تاپایدیم ( دوباره تو را پیدا می کردم )
او آیاقلار اوسته ، بیرده ( دوباره روی آن پاها )
دؤشه نیب بیر آغلایایدیم ( می افتادم و گریه می کردم )
کی داها گئده نمییه یدین ( تا بلکه نمی توانستی بروی )
...
گئجه لر یاتاندا ، سن ده ( شبها وقتی می خوابیدیم ، تو هم )
منی قوینونا آلاردین ( مرا در آغوشت به خود می فشردی )
نئجه باغریوا باساردین ( از جان و دل به آغوشم می کشیدی )
قولون اوسته گاه سالاردین ( گاهی روی بازوهایت می انداختی )
...
آجی دونیانی آتارکن ( در حالی که دنیای تلخ را رها می کردیم )
ایکیمیز شیرین یاتاردیق ( دو تائی چه شیرین می خوابیدیم )
یوخودا ( لولی ) آتارکن ( وقتی در خواب با گیش کردنم )
سنی من بلشدیره ردیم ( ترا آلوده می کردم )
گئجه لی ، سو قیزدیراردین ( شب آب گرم کرده )
اؤزووی تمیزلیه ردین ( خودت را تمیز می کردی )
گئنه ده منی اؤپه ردین ( باز هم مرا می بوسیدی )
هئچ منه آجیقلامازدین ( هیچ دعوایم نمی کردی )
...
ساواشان منه کیم اولسون ( هر کس دعوایم می کرد )
سن منه هاوار دوراردین ( از من حمایت می کردی )
...
ائله ایستیلیک او ایسته ک ( آن علاقه و دوست داشتن )
داها کیمسه ده اولورمو ؟ ( آیا در کس دیگر پیدا می شود ؟ )
اوره گیم دئییر کی : یوخ – یوخ ( دل من می گوید : نه نه )
او ده رین صفالی ایسته ک ( آن علاقه عمیق با صفا )
منیم او عزیزلیغیم تک ( همانند دوران عزیزی من )
سنیله گئدیب ، توکندی ( همراه تو رفت و تمام شد )
...
خان ننه اؤزون دئییردین ( خان ننه خودت می گفتی )
کی : بهشت ده ، الله ( که : خدا در بهشت )
وئره جه ک نه ایستیور سن ( به تو هرچه می خواهی خواهد داد )
بو سؤزون یادیندا قالسین ( این حرفت را به خاطر داشته باش )
منه قولینی وئریبسه ن ( وعده اش را به من داده ای )
...
ائله بیر گونوم اولورسا ( اگر چنان روزی داشته باشم )
بیلیرسن نه ایستیه رم من ؟ ( می دانی از خدا چه می خواهم من ؟ )
سؤزیمه درست قولاق وئر : ( به حرفم خوب گوش کن )
( سن ایله ن اوشاخلیق عهدین ) ( دوران کودکی را در کنار تو )
...
خان ننه آمان ، نولیدی ( خان ننه وای چه می شد )
بیر اوشاخلیغی تاپایدیم ( دوران کودکی را پیدا می کردم )
بیرده من سنه چاتایدیم ( دوباره به تو می رسیدم )
سنیلن قوجاقلاشایدیم ( دوباره بغلت می کردم )
سنیلن بیر آغلاشایدیم ( با تو می گریستم )
یئنیدن اوشاق اولورکن ( در حالی که دوباره کودکی می شدم )
قوجاغیندا بیر یاتایدیم ( در آغوشت می خوابیدم )
ائله بیر بهشت اولورسا ( اگر چنان بهشتی وجود داشته باشد )
داها من اؤز الله هیمدان ( دیگر من از خدایم )
باشقا بیر شئی ایسته مزدیم ( چیز دیگری نمی خواستم )
تبریز – شهریار در هفتاد سالگی فروردین55
روز میلاد بهترین مادر بشریت "ریحانه النبی" مبارک باد 
