پدر جان بی تو دنیا چه سرد و تاریکِ، تنهایی و بی کسی چه واقعی شده....
دنیا بدون تو به صحرایی برهوت می مونه، دنیای بی عاطفگی، بی پناهی و بی
کسی...
یکسال گذشت و در این یکسال تنهایی رو واقعا حس کردم و یافتم که دیگه راهی
برای فرار از این نیست.
فهمیدم که با رفتن هر کسی جایگزینی میشه پیدا کرد اما برای تو، نه.....
در این یکسال همهء وجودم دم از بی تو بودن زد و چشمانم برای فراقت گریست و
هیچ
مامنی در فراقت برای آرامش دل بی قرارم نیافتم جز اشکهایم....پدر جان بی تو دنیا
سرد و تاریک....اینجا دیگه هیچ موقع بهار نیست.....

روحت شاد پدر جان...