خیلی دلم گرفته، از دست این زمونه دیگه خسته شدم... ای روزگار حرفهابا تو دارم ...گله ها از تو دارم... چرا؟؟؟روزگار با من چراچنین کردی؟؟؟
توی دفترچهء تقدیرم چیزی جز این جا ندادی، تنهایی... شکستن...تنهایی...غم...تنهایی...آه و درد...و باز هم تنهایی...چرا؟؟؟؟؟؟
از نامردیمی ها، از بی صداقتی ها، از آدمهای نقابدارخسته شدم...واقعا دیگه خسته شدم...
می روم خسته و افسرده و زار، سوی منزلگه ویرانه ی خویش
به خدا می برم از شر شما، دل شوریده و دیوانه ی خویش
می برم تا که در آن نقطه دور ، شست و شویش دهم از رنگ گناه
شست و شویش دهم از لکه عشق ، زین همه خواهش بی جا و تباه
می برم تا ز تو دورش سازم ، زتو ای جلوه امید محال
می برم زنده به گورش سازم ، تا از این پس نکند یاد وصال
ناله می سوزد و می رقصد عشق ، آه .... بگذار که بگریزم من
از تو ای چشمه جوشان گناه ، شاید آن که بپرهیزم من
به خدا غنچه شادی بودم ، دست عشق آمد واز شاخم چید
شعله آه شدم صد افسوس ، که لبم باز به آن لب نرسید
عاقبت بند سفر پایم بست ، می روم خنده به لب خونین دل
می روم از دل من دست بردار ، ای امید عبث بی حاصل...
84/10/30::: 12:21 ص
نظر()
