آن شب قدری که گویند اهل خلوت امشبست
یا رب این تاثیر دولت در کدامین کوکبست
تا بگیسوی تو دست ناسزایان کم رسد
هر دلی از حلقه ای در ذکر یا رب یاربست
کُشتهء چاه زنخدان توام کز هر طرف
صد هزارش گردن جان زیر طوق غبغبست
شهسوار من که مه آئینه دار روی اوست
تاج خورشید بلندش خاک نعل مرکبست
عکس خوی برعارضش بین کافتاب گرم رو
در هوای آن عرق تا هست هر روزش تبست
من نخواهم کرد ترک لعل یار و جام می
زاهدان معذورداریدم که اینم مذهبست
اندر آن ساعت که بر پشت صبا بندید زبن
با سلیمان چون برانم من که مورم مرکبست
آنکه ناوک بر دل من زیر چشمی میزند
قوت جان حافظش در خندهءزیر لبست
آب حیوان ز منقار بلاغت میچکد
زاغ کلک من بنام ایزد چه عانی مشربست
سبحانک یا لا اله الا انت الغوث الغوث خلصنا من النار یا رب
