یادت بخیر پدر جان
سال پیش اینموقع حضور گرانبهای تو به کالبد خانواده چه گرمایی داده بود.
وجودت پر از شور عشق بود و با اینکه ناتوان بودی و در کلامت انرژیی که متناسب تو بود دیگر وجود نداشت اما باز با آن حالِ بیمارت بیشتر از بقیه در تکاپوی سال نو بودی.
یادش بخیر پدر جان با آن حال بیمارت برای همهء بچه ها و خواهرانت عیدی دادی و با تمام وجود در لحظات آخر اعمال وداع را چه خوب به جا آوردی و ما بیخبر از همه جا فکر میکردیم که تورا باز هم خواهیم داشت.
اما افسوس و صد افسوس که روح بزرگ تو دیگر از این دنیا به تنگ آمده بود و هیچکدام از دلبستگیهایت تو را راضی نکرد که باز هم بمانی.
پدر جان با نبودنت سردی دردناکی در خانه حکمفرماست که هر چقدر هم سعی کنیم به گرمای وجود تو نمی رسد.
پدر جان خیلی دلم برایت تنگ است بخصوص در این روزها که همه در تکاپوی سال نو هستند و من با قلبی مالامال از غم در تماشای دخترانی که سال نو و آمدن بهار را به پدرانشان تبریک خواهند گفت.
یادت بخیر پدر جان
نگاهت پر از عاطفه، قلبت پر از شور عشق و وجودت پر از صلابت و استواری بود که برای تسکین این دل رنجورم مرهمی ست که اینگونه پدری داشتم.
پدر جان خیلی دوستت دارم و با آن که حضور فیزیکی ات را دیگر حس نمی کنم اما عشق تو همیشه در قلبم ماندگار است و مانند خونی در رگهایم جریان دارد.
